Stulecie Biblioteki Wróblewskich w Wilnie
Biblioteka Litewskiej Akademii Nauk im. Wróblewskich, dawna Państwowa Biblioteka Eustachego i Emilii Wróblewskich w Wilnie, obchodzi stulecie działalności. W zorganizowanych 3-4 maja uroczystościach rocznicowych i międzynarodowej konferencji naukowej wziął udział dyrektor Biblioteki Narodowej dr Tomasz Makowski.
W odbywającej się w ramach jubileuszu międzynarodowej konferencji „Biblioteka naukowa w warunkach przemian kulturowych oraz innowacji technologicznych” uczestniczyło 56 referentów z Białorusi, Czech, Litwy, Łotwy, Niemiec, Polski, Rosji i Ukrainy, m.in. dyrektorzy trzech Bibliotek Narodowych: litewskiej, prof. Renaldas Gudauskas, rosyjskiej w Petersburgu dr Anton Lichomanow oraz polskiej, dr Tomasz Makowski. Jubileuszowi towarzyszy także wystawa „Historyczne zbiory Biblioteki Wróblewskich” w Litewskim Muzeum Narodowym.
Udział w jubileuszu był dla dyrektora Makowskiego również okazją do roboczych rozmów na temat współpracy BN z Biblioteką Wróblewskich, szczególnie w zakresie jej zbiorów bezcennych dla kultury polskiej starych druków i rękopisów.
Biblioteka Wróblewskich została założona w 1912 roku przez wileńskiego prawnika, kolekcjonera i bibliofila Tadeusza Wróblewskiego. Dzięki pasji kolekcjonerskiej Wróblewskiemu udało się zgromadzić imponujący księgozbiór, na który składały się bezcenne księgozbiory polskie i obce z obszaru dawnej Rzeczypospolitej oraz Rosji i Prus. Tadeusz Wróblewski w swym testamencie przekazał bibliotekę w depozyt państwu pod warunkiem, że zawsze pozostanie ona w Wilnie i nie zostanie zmienione jej przeznaczenie.
W 1939 roku biblioteka przeszła na własność państwa litewskiego. W późniejszym okresie władze litewskie przemianowały ją na Bibliotekę Litewskiej Akademii Nauk. Po trudnym okresie zagrożenia likwidacją i rozproszeniem zbiorów w ramach centralizacji zbiorów bibliotecznych Litwy, licząca 4 mln woluminów biblioteka utrzymała swój status, a w roku 2010 do jej oficjalnej nazwy powróciło nazwisko fundatora.