Julian Kornhauser
Julian Kornhauser, poeta, prozaik, krytyk literacki, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także tłumacz literatury serbsko-chorwackiej, świętuje dzisiaj 70 urodziny. Z wykształcenia jest slawistą, absolwentem filologii słowiańskiej UJ.
Na jego dorobek naukowy składa się szereg książek: Od mitu do konkretu. Szkice o modernizmie i awangardzie w poezji chorwackiej, Sygnalizm – propozycja serbskiej poezji eksperymentalnej, Strategie liryczne serbskiej awangardy, a także Świadomość regionalna i mit odrębności. O stereotypach w literaturze serbskiej i chorwackiej. W jego przekładach ukazały się w Polsce książki takich autorów z Jugosławii i krajów byłej Jugosławii, jak: Dušan Matić, Slavko Mihalić, Josip Osti, Marko Ristić, a także dwie antologie: Tragarze zdań. Antologia młodej poezji serbskiej oraz Lament nad Sarajewem. Siedmiu poetów z Bośni.
Największe uznania zdobył jednak jako poeta, członek krakowskiej grupy poetyckiej „Teraz”, czołowy przedstawiciel pokolenia ’68 i Nowej Fali. W 1972 roku wydał debiutancki zbiór wierszy Nastanie święto i dla leniuchów, a rok później tom W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów. Wraz z Adamem Zagajewskim w roku 1974 opublikował zbiór manifestów Świat nie przedstawiony, książkę uważaną za programową dla ich generacji. Równolegle z poezją uprawia krytykę literacką. Z jednej strony jest autorem takich zbiorów wierszy, jak: Stan wyjątkowy, Zjadacze kartofli, Zasadnicze trudności, Za nas, z nami, Origami, z drugiej tomów rozpraw o poezji: Światło wewnętrzne, Międzyepoka, Poezja i codzienność. Jest także autorem książki eseistycznej o twórczości Zbigniewa Herberta Uśmiech Sfinksa.
Kornhauser uprawia także prozę beletrystyczną. Pierwszą powieść Kilka chwil ogłosił już w roku 1975, potem ukazały się: Stręczyciel idei oraz oparta na motywach autobiograficznych „opowieść sentymentalna” Dom, sen i gry dziecięce. Ma w dorobku także zbiory wierszy dla dzieci, w tym Tyle rzeczy niezwykłych. Wiersze dla Agatki. W roku ubiegłym opublikował obszerny wybór wierszy Tylko błędy są żywe.
Urodzony w Gliwicach, z Krakowem związany jest od czasu studiów, które podjął w roku 1965. W grudniu 1975 podpisał się pod Memoriałem 59, w proteście przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL, za co został objęty zakazem druku. Kilka książek wydał w podziemnym obiegu wydawniczym, w tym: Każdego następnego dnia oraz Inny porządek.
W Bibliotece Narodowej znajdują się rękopisy wierszy i przekładów Juliana Kornhausera, a także notatki z lektur poetyckich i prozatorskich, zapiski do książek krytycznoliterackich, konspekty wykładów z zakresu historii literatury polskiej oraz słowiańskiej, jakie prowadził na uniwersytetach Jagiellońskim i Opolskim, ponadto listy do: poetów Ewy Lipskiej i Adama Ważyka oraz tłumaczki Danuty Cirlić-Straszyńskiej.