Ludwik Hieronim Morstin
Ludwik Hieronim Morstin – poeta, dramaturg, a także tłumacz Sofoklesa, Horacego, Goethego, Calderona de la Barki i Lope de Vegi, ponadto redaktor, żołnierz i dyplomata – zmarł 50 lat temu w Warszawie.
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej 12 grudnia 1886 roku w Pławowicach. Uczył się w Krakowie, studiował w Berlinie, Monachium, Lipsku oraz w Paryżu: filologię klasyczną, a także filozofię i psychologię. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich, pracował w Naczelnym Komitecie Narodowym pod kierownictwem Władysława Sikorskiego, potem był członkiem Rady Regencyjnej, przebywał także na placówkach dyplomatycznych w Paryżu i w Rzymie. W stan spoczynku przeszedł w stopniu majora w roku 1924.
Redagował takie pisma, jak „Museion” oraz „Pamiętnik Warszawski”, publikował w „Przeglądzie Współczesnym” i „Wiadomościach Literackich”. W latach 1928 i 1929 zorganizował w rodzinnym pałacu w Pławowicach dwa zjazdy, w których wzięli udział najwybitniejsi poeci tamtego czasu. W 1936 uhonorowany został Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Po II wojnie światowej przeprowadził się do Zakopanego, gdzie założył Towarzystwo Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej. Był kierownikiem literackim teatrów w Krakowie i Katowicach. W roku 1960 osiadł w Warszawie.
Jako pisarz zadebiutował w roku 1906 pieśnią dramatyczną Na racławickim błoniu, następnie ogłosił tomy poezji, nawiązujące pod względem stylistycznym do Młodej Polski, m.in. Chwasty kwitnące na rodzajnym polu (1909) i Przed farą (1910). W okresie dwudziestolecia międzywojennego wydał szereg dramatów, takich jak Święty, Rzeczpospolita poetów, Misterium nocy majowej, powieść o Mikołaju Koperniku Kłos Panny, wspomnienia z Włoch W kraju Latynów. Pracował intensywnie do końca życia, czego dowodem liczne sztuki teatralne (np. Taniec księżniczki, Przygoda florencka, Buntownica), tomy wspomnień Spotkania z ludźmi (1957), Moje przygody teatralne (1961), Opowieści o ludziach i zdarzeniach (1964), zbiór opowieści o tematyce greckiej Przędziwo Arachny(1958), tomy esejów Dziwy kultury antycznej (1959) i Z niejednej szuflady (1967).
W Bibliotece Narodowej znajdują się rękopisy, maszynopisy i kopie maszynopisów wielu dramatów Morstina, takich jak: Monstrum egipskie, Rycerze Antychrysta, Ognie nad rzeką, Penelopa, Exodus, a także listy do m.in. Stefana Żeromskiego, Jana Lechonia, Kazimierza Wyki, Stanisława Lorentza.