Krzysztof Kamil Baczyński – 95 rocznica urodzin
Był synem krytyka literackiego Stanisława Baczyńskiego i Stefanii z domu Zieleńczyk, autorki podręczników pedagogicznych. W roku 1939 zdał maturę w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego. W czasie okupacji uczył się w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych im. Cypriana Kamila Norwida. Był żołnierzem Armii Krajowej.
Za życia opublikował niewiele. Latem i jesienią 1940 nakładem konspiracyjnego Wydawnictwa Sublokatorów Przyszłości ukazały się – na prawach rękopisu – jego dwa zbiorki Zamknięty echem oraz Dwie miłości. Każdy z nich wydany został w nakładzie siedmiu egzemplarzy i ze względów bezpieczeństwa był antydatowany, opatrzony datą 1939. Również datą 1939 opatrzone zostały, wydane w sierpniu 1942 roku przez Bibliotekę Rękopisów Wiersze wybrane, sygnowane pseudonimem Jan Bugaj. Tomik ten liczył zaledwie dwadzieścia stron. Jeszcze skromniejszy, bo liczący dwanaście stron, był ogłoszony konspiracyjnie zbiorek Śpiew z pożogi, podpisany przez Baczyńskiego tym razem pseudonimem Piotr Smugosz. Taki sam tytuł nosi pierwszy powojenny wybór wierszy, jaki ukazał się w roku 1947 nakładem Wiedzy w Warszawie, poprzedzony wstępem Kazimierza Wyki List do Jana Bugaja, datowanym 5 maja 1943, a więc powstałym jeszcze za życia poety. W szkicu tym literaturoznawca porównał poetycki talent Baczyńskiego z talentem Juliusza Słowackiego.
Żona poety – Barbara Drapczyńska, adresatka jego wierszy miłosnych i erotyków, zmarła 1 września 1944 w wyniku ran, jakie odniosła 24 sierpnia podczas walk w okolicach Teatru Wielkiego. Obydwoje pochowani zostali we wspólnym grobie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
W zbiorach Biblioteki Narodowej znajdują się, pochodzące z lat 1933–1944, rękopisy wierszy, poematów, opowiadań, prób dramatycznych i rozpraw krytycznoliterackich Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, ponadto jego rysunki i grafiki oraz listy do rodziców.