MARIA KONOPNICKA
105 lat temu we Lwowie zmarła Maria Konopnicka. Natchniona pisarka i działaczka narodowa, „Hamlet w spódnicy” – której nawet wielce krytyczny Aleksander Świętochowski przyznawał w imieniu własnym i środowiska „Prawdy” rangę „najznakomitszej poetki polskiej”, a Teofil Lenartowicz nazywał „czarodziejką osobliwą, naczyniem doskonałości, umiłowaną od Apollina”. Pisała wiersze, poematy, nowele, szkice, obrazki, teksty publicystyczno-reportażowe, prace krytycznoliterackie oraz utwory dla dzieci. Była również tłumaczką.
W zbiorach Biblioteki Narodowej przechowywane są liczne rękopisy wierszy Konopnickiej, np.: Wolny najmita, Kiedy Pan Jezus chodził po świecie, W Palmową Niedzielę, Choinka czy Bociany, a także W willi Wołkońskich, Po bitwie czy liczący cztery strony poemat 24 grudnia 1898 r. Poza tym, BN posiada listy Konopnickiej do malarza Piotra Stachiewicza oraz do przyjaciółki Zofii Lazer i jej rodziny. Wśród licznych dokumentów uwagę zwraca fotografia poetki, wykonana w Grazu.
Zobacz kolekcję Marii Konopnickiej w Polonie.