Archiwum Wiktora Woroszylskiego w Bibliotece Narodowej
Twórczość poetycką Woroszylskiego dokumentuje kilka teczek wierszy (rękopisów, maszynopisów i kopii maszynopisów) z lat 1945–1996; prozatorską: liczne powieści, w tym Kto zabił Puszkina czy kryminał Ekspertyza doktor Ireny, a także książki przygodowe I ty zostaniesz Indianinem oraz Mniejszy szuka dużego sfilmowane przez Konrada Nałęckiego. Literat pisał z równym powodzeniem zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci czy młodzieży, zarówno wierszem, jak i prozą. Niezwykle cenne wydają się być m.in. rękopisy poematu Twój powszedni morderca z roku 1960, tomu poezji Jesteś i inne wiersze z 1978, oraz nieukończona, pisana w latach 1977–1980 powieść, a także tom Miejsce i czas. Wiersze z różnych lat, nad którym poeta pracował na rok przed śmiercią, ale do wydania którego nie doszło.
O aktywności Woroszylskiego jako tłumacza świadczą teczki przekładów poezji rosyjskiej, białoruskiej, gruzińskiej, węgierskiej i niemieckiej, przekłady m.in. Aleksandra Galicza, Bułata Okudżawy, Wiktora Sosnory, Gennadija Ajgiego, czy Jesienina i Mandelsztama. O znawstwie zwłaszcza literatury rosyjskiej świadczą książki Woroszylskiego o Michaile Sałtykowie-Szczedrinie i Włodzimierzu Majakowskim.
Znajdziemy w archiwum szkice o wierszach Juliusza Słowackiego i Juliana Przybosia, a także o koncepcjach literaturoznawczych Romana Ingardena, ponadto teksty wspomnień o Konstantym Ildefonsie Gałczyńskim i Władysławie Broniewskim, o prozaiku Lechu Bądkowskim i poetce Róży Ostrowskiej, przemówienia nad grobami Witolda Dąbrowskiego i Grażyny Kuroniowej, wprowadzenia do spotkań z Leszkiem Kołakowskim i Bohdanem Osadczukiem.
W osobnych teczkach zgromadzono dokumentację związane z pisanym w 1956 r. Dziennikiem węgierskim, felietony publikowane w miesięczniku „Więź” i ogłaszane na antenie Radia Wolna Europa oraz BBC, liczne recenzje teatralne czy wewnętrzne, pisane na użytek czołowych polskich wydawnictw, wreszcie wycinki z tygodnika „Zwierciadło”, na którego łamach w latach 1959–1993 poeta redagował rubrykę „Album poezji miłosnej”.
W połowie lat siedemdziesiątych XX w. Wiktor Woroszylski związał się z opozycją demokratyczną, był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, objęty zakazem druku, publikował w podziemnym „Zapisie”. Z tego okresu pochodzą przechowane w archiwum listy protestacyjne do władz PRL, dotyczące m.in. aresztowania pisarza Marka Nowakowskiego czy śmierci maturzysty Grzegorza Przemyka, syna poetki Barbary Sadowskiej; wreszcie dokumenty świadczące o działalności opozycyjnego środowiska literackiego, wreszcie listy od działających również w opozycji i publikujących w pismach bez państwowego debitu twórców, a także materiały związane z działalnością w Komitecie Obywatelskim Solidarności przy Lechu Wałęsie.
W jednej z teczek zgromadzono dokumenty z pobytu Woroszylskiego w obozach internowania w Jaworzu i Darłówku w latach 1981–1982, m.in. okolicznościowe znaczki, haftowane serwety sprezentowane przez internowane koleżanki, a także laurka z okazji świętowanych w miejscu odosobnienia 55. urodzin, pod którą widnieją podpisy kolegów spod celi, m.in. prof. Jerzego Jedlickiego oraz Andrzeja Drawicza.