Dar Krystyny Brzechwy dla Biblioteki Narodowej
Dar obejmuje rękopisy trzech wczesnych, przedwojennych wierszy Jana Brzechwy. Jeden z nich, erotyk Pragnienie ust, składa się z siedmiu zwrotek po cztery wersy i utrzymany jest w poetyce młodopolskiej. Inny, ośmiostrofowy, bez tytułu, zaczynający się słowami Wiedz, że igrasz ze śmiercią. I nie tylko moją został – być może przez autora – zmięty, częściowo podarty, na następnie wyprostowany i naklejony na większą, sztywną kartę. Trzeci to fragment nieukończonego poetyckiego dialogu.
Malarka przekazała BN rękopisy dwu szkiców Grochowiaka poświęconych jej malarstwu: pierwszy nosi tytuł Baśń i filozofia (dwie kartki, pierwsza zapisana dwustronnie), drugi – Sponiewierani w samotności (pięć jednostronnie zapisanych kartek), a także rękopis jego opowiadania Mord, który ukazał się w zbiorze nowel Lamentnice z 1958 r.
Ponadto Krystyna Brzechwa przekazała listy i pocztówki Jana Brzechwy do siostry Haliny i jej męża Stanisława Koreckiego, w większości wysyłane z podróży zagranicznych: z Buenos Aires, Montevideo, Dubrownika, Mariańskich Łaźni, Moskwy, Jałty i Aleksandrii, ale także z Sopotu i Ustronia Morskiego. W jednym z listów poeta informuje o przekładach Jesienina i Bunina, nad którymi właśnie pracuje, o felietonach pisanych do „Życia Literackiego”, „Życia Warszawy”, „Szpilek” i „Żołnierza Polskiego” i wnioskuje: „jednym słowem pracuję jak galernik”. Mamy tu także listy do przyjaciół autora Akademii Pana Kleksa, na których widnieją daty: 1921, 1923, 1955. Między nimi pocztówka z Paryża do samej Krystyny podpisana przez ojca. Uwagę zwraca wypisany kaligraficznym pismem trzystronicowy list ojca Jana Brzechwy z 29 grudnia 1882 r. z nadrukiem: „Aleksander Lesman, inżynier technolog”.