Archiwum Jacka Kaczmarskiego w Bibliotece Narodowej - Aktualności - Biblioteka Narodowa

EN

Archiwum Jacka Kaczmarskiego w Bibliotece Narodowej

Zbiory Biblioteki Narodowej wzbogaciły się o materiały z archiwum Jacka Kaczmarskiego, poety i pieśniarza, barda „Solidarności”. Właśnie minęła 10. rocznica śmierci urodzonego w 1957 r. artysty. Przekazane BN materiały obejmują rękopisy i maszynopisy wierszy oraz piosenek, płyty i kasety magnetofonowe, zdjęcia z koncertów, plakaty do spektakli poetycko-muzycznych, a także rodzinne pamiątki; ponadto list od prezydenta Stanów Zjednoczonych Billa Clintona oraz indeks Kaczmarskiego – studenta filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego z lat siedemdziesiątych.

Do BN trafiły rękopisy, maszynopisy lub wydruki komputerowe wszystkich najważniejszych zachowanych tekstów literackich Kaczmarskiego ogłoszonych w rozlicznych książkach i śpiewnikach (zarówno teksty, jak i nuty), takich jak: Mury, Raj, Muzeum czy Kosmopolak. Oprócz tego publikacje, będące obecnie edytorskimi białymi krukami, w rodzaju Wierszy i piosenek wydanych przez Instytut Literacki w Paryżu w roku 1983. Mamy tu także utwory prozą, wszak Kaczmarski był autorem kilku książek beletrystycznych, m.in. Autoportretu z kanalią czy Plaży dla psów. Oprócz utworów opublikowanych, archiwum przynosi niedrukowane opowiadania, sztuki, zapiski, notatki, wspomnienia poety, poczynione na emigracji w Niemczech, we Francji czy w Australii. Uwagę zwracają fraszki o kolegach z Radia Wolna Europa oraz teksty radiowych felietonów wygłaszanych na antenie RWE. W specjalnym liście z 1994 r. prezydent USA podziękował poecie za wieloletnią współpracę z tą rozgłośnią. Spośród wielu nadawców listów do Jacka Kaczmarskiego, trzeba wymienić m.in. jego dziadków i rodziców, a także Agnieszkę Holland, Zbigniewa Zapasiewicza, kolegów poetów i muzyków.

Osobny blok materiałów stanowią kasety magnetofonowe oraz płyty z piosenkami artysty. Niezwykle cenne są zwłaszcza najstarsze, wydawane w czasach PRL-u poza cenzurą. Materiałów publikowanych w obiegu nieoficjalnym jest w archiwum więcej, są to podziemne edycje tekstów piosenek, programy koncertów, foldery. Nie do przecenienia są także bloki fotografii dokumentujących karierę estradową Kaczmarskiego, zdjęcia z koncertów w trio z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim, a także solo – w kraju i za granicą; oraz zdjęcia portretowe z lat późniejszych, wykonane dla celów promocyjnych.

Badacz życia i twórczości Jacka Kaczmarskiego znajdzie tu wiele dokumentów osobistych i rodzinnych, w tym materiały dotyczące jego rodziców malarzy: Anny Trojanowskiej-Kaczmarskiej i Janusza Kaczmarskiego, a także ich wspomnienia; albumy rodzinne, na których można zobaczyć Jacka w wieku chłopięcym i młodzieńczym, a także zdjęcia legitymacyjne z czasów szkoły podstawowej, z liceum im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie czy ze studiów na Uniwersytecie Warszawskim.

Archiwum zawiera ponadto teczki, w których pomieszczono wycinki z prasy krajowej i zagranicznej świadczące o recepcji jego twórczości, a także wycinki rozproszonych po czasopismach publikacji oryginalnych, np. w dzienniku „Rzeczpospolita”. Rzecz smakowita: Kaczmarski kompletował wszelkiego rodzaju pamflety i paszkwile na swoją osobę, nie mówiąc już o otwartych atakach na niego, jakie ukazywały się w prasie krajowej w latach osiemdziesiątych.

Na koniec trzeba wymienić szereg dokumentów związanych z prawną i administracyjną strony pobytu artysty za granicą, a także dokumentację jego choroby, która okazała się śmiertelną.

UDOSTĘPNIJ:

Aktualności

Pan Herbert – podróżnik. Grudniowe oprowadzania kuratorskie

czytaj więcej o Pan Herbert – podróżnik. Grudniowe oprowadzania kuratorskie

Lista rankingowa Kierunku interwencji 1.1. Zakup i zdalny dostęp do nowości wydawniczych NPRCz 2.0 na lata 2021–2025 drugiego naboru zaakceptowana

czytaj więcej o Lista rankingowa Kierunku interwencji 1.1. Zakup i zdalny dostęp do nowości wydawniczych NPRCz 2.0 na lata 2021–2025 drugiego naboru zaakceptowana