Archiwum Małgorzaty Szejnert w Bibliotece Narodowej
W sierpniu 1980 r. Małgorzata Szejnert pomagała w redagowaniu biuletynu strajkowego w Stoczni im. Warskiego w Szczecinie. Napisała potem razem z Tomaszem Zalewskim książkę Szczecin: Grudzień, Sierpień, Grudzień poświęconą tamtejszej „Solidarności” i losom ludzi z komitetu strajkowego. Wydana przez Niezależną Oficynę Wydawniczą NOWA (1984) i londyński ANEKS (1986), była bestsellerem w podziemiu. Uświadamiała znaczenie szczecińskich wypadków. Strajk szczeciński był bezcennym wsparciem dla Gdańska – pisał Adam Michnik w przedmowie do III wydania książki. – Był sygnałem dla władz, że nie mają do czynienia z protestem lokalnym, lecz z buntem obywateli przeciw zniewoleniu.
Maszynopis tej niezwykłej książki – trzy osobne tomy starannie oprawione introligatorsko przez brata pisarki – trafił do Biblioteki Narodowej. Maszynopis obejmuje 16 wywiadów przeprowadzonych, spisanych z taśmy magnetofonowej i częściowo opracowanych przez autorów. Jest tu także zapis nocnej rozmowy w Warszawie z 20 na 21 września 1980 r. pomiędzy bohaterami książki.
Do BN trafiła też teczka materiałów dotyczących książki Sława i infamia – 43 rozmowy z prof. Bohdanem Korzeniewskim spisane z magnetofonu, maszynopis i rękopis (łącznie 231 numerowanych stron). Sława i infamia to wywiad-rzeka z reżyserem, krytykiem, historykiem teatru i wieloletnim dziekanem wydziału reżyserskiego PWST o kolaboracji w środowisku aktorskim podczas II wojny światowej.
Ważną część daru Małgorzaty Szejnert stanowią materiały związane z książką Śród żywych duchów, wydaną po raz pierwszy przed 23 laty w Londynie, a w Polsce dopiero w roku 2012. To poruszająca relacja o półtorarocznym poszukiwaniu przez reporterkę grobów więźniów politycznych straconych w warszawskim więzieniu na Rakowieckiej.
Uzupełnienie stanowi dziennik pracy nad zbieraniem materiałów do książki – 341 numerowanych stron pisanych jednostronnie; a także notatki z wizyt na plebanii Św. Katarzyny w Warszawie rodzin pomordowanych, rękopis i maszynopis (pisane w dużej części na makulaturze – starych maszynopisach). Dołączony jest także wydruk tekstu Lista straconych opublikowanego w „Gazecie Wyborczej” (14.11.1989), indeks do dziennika pracy oraz cztery teczki listów od rodzin bohaterów Śród żywych duchów – łącznie 143 listy. Ponadto podziemne wydanie książki Anieli Steinsbergowej Widziane z ławy obrończej, z indeksem ręcznie zrobionym przez Małgorzatę Szejnert.
Ponadto wśród przekazanych materiałów znajduje się pękata teczka z dyplomami i nagrodami. Laureatka Literackiej Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Górnośląskiego Tacyta (za Czarny ogród), dwukrotna finalistka Nagrody Literackiej Nike (za Czarny ogród i Dom żółwia. Zanzibar), laureatka Nagrody Literackiej Gdynia (nagroda osobna za Wyspę klucz) otrzymała wiele innych wyróżnień. Reporterkę docenili m.in.: Centrala Samopomoc Chłopska za reportaż w „Tygodniku Kulturalnym” (1965), Zarząd RSW Prasa (1972) , redakcja „Kontrastów” – nagroda główna w Turnieju Reporterów (1977), Minister Kultury i Sztuki (1975 i 2001). Specjalny list – z zawiadomieniem o II nagrodzie w konkursie „Życia Literackiego” na reportaż pod hasłem „Polaków dzień powszedni” – przysłał w 1976 roku redaktor naczelny pisma Władysław Machejek.
W 1984 roku Małgorzata Szejnert odebrała w warunkach konspiracyjnych Nagrodę Kulturalną Solidarności za książkę Szczecin: Grudzień, Sierpień, Grudzień. Po przemianie ustrojowej nagrodę Bestseller Roku 1991 w dziedzinie literatury faktu za Śród żywych duchów przyznało jej jury w składzie: Hanna Krall, Ryszard Kapuściński i Krzysztof Kąkolewski.