Archiwum Benona Hardego przekazane Bibliotece Narodowej - Aktualności - Biblioteka Narodowa

Archiwum Benona Hardego Archiwum Benona Hardego

Benon Hardy, kompozytor i pierwszy w Polsce muzyk grający na organach Hammonda, przekazał Bibliotece Narodowej swoje archiwum. Tym samym Archiwum Jazzu Polskiego wzbogaciło się o oryginalne zapisy nutowe utworów Hardego, materiały dokumentujące jego karierę i sukcesy artystyczne, w tym programy koncertów oraz fotografie. Przy okazji dowiadujemy się, że Benon Hardy – organista jazzowy oraz Bernard Biegoń – pianista chóru Poznańskie Słowiki to jedna i ta sama osoba.

Urodzony w 1930 roku, Benon Hardy uczył się gry na fortepianie w Rybniku u prof. Karola Szafranka (do jego najsłynniejszych wychowanków należą: Lidia Grychtołówna, Piotr Paleczny oraz Adam Makowicz), potem studiował w Warszawie u prof. Zbigniewa Drzewieckiego. W latach pięćdziesiątych przeprowadził się do Poznania, gdzie przez wiele lat grał w zespole Poznańska Piętnastka Radiowa na pierwszym w Polsce egzemplarzu organów Hammonda, a także występował z kabaretem Wagabunda. Z przekazanych BN dokumentów osobistych (także z czasu II wojny światowej) wynika, że na początku lat sześćdziesiątych artysta pod swoim prawdziwym nazwiskiem Bernard Biegoń koncertował z Symfoniczną Orkiestrą Objazdową, założoną przez Towarzystwo Filharmonii Robotniczej, wykonując utwory m.in. Chopina, Moniuszki, Paderewskiego, Noskowskiego, Kurpińskiego (warto dodać, że orkiestrą tą kierował Jerzy Młodziejowski, skrzypek i altowiolista, ale również autor książek krajoznawczych, m.in. o Tatrach). Potem współpracował jako pianista i organista, a także klawesynista ze słynnymi chórami: Poznańskie Słowiki Stefana Stuligrosza i Polskie Słowiki Jerzego Kurczewskiego, towarzysząc im w podróżach koncertowych po Polsce i świecie. Artysta ofiarował BN programy z koncertów, w których brał udział: z jednej strony muzyki rozrywkowej i jazzowej, z drugiej – muzyki poważnej. Wykonywał z powodzeniem jako solista koncert fortepianowy George’a Gershwina. Był cenionym akompaniatorem piosenkarki Marii Koterbskiej oraz śpiewaka operowego Paulosa Raptisa.

Benon Hardy (alias Bernard Biegoń) to także kompozytor. Do najcenniejszych nabytków BN należą oryginały zapisów nutowych jego utworów jazzowych oraz klasycznych: Pięć preludiów, Fantazja, Mały walc, Sonatina, w tym licząca siedemnaście stron partytura Ostatniego dnia jesieni oraz czterdziestopięciostronicowa partytura Małej rapsodii. Osobny blok tworzą odręczne nuty popularnych w swoim czasie piosenek tego twórcy, takich jak: Godiva, Mijasz mnie codziennie, Gdy wschodzi noc nad moim miastem, Przygoda w gwiazdach.