Archiwum Józefa Barana w Bibliotece Narodowej
Archiwum literackie Józefa Barana zawiera kilkanaście brulionów z odręcznymi brudno- i czystopisami wierszy oraz dzienniki podróży po USA, Brazylii, Szwecji, Szwajcarii, Turcji, a także Singapurze i Indonezji – z przełomu XX i XXI w. Uwagę zwraca brulion, w którym poeta wklejał wycinki ze swymi utworami publikowanymi w latach 1968–1973 w prasie literackiej. Interesujący materiał do badań z zakresu tekstologii stanowią zeszyty zawierające różne wersje tych samych utworów. Ich przykładem jest brulion z roku 1972, gdy autor pracował jako nauczyciel we wsi Olszyny koło Tarnowa.
W poszczególnych teczkach znajduje się uporządkowana obszerna korespondencja od pisarzy i krytyków literackich: Czesława Miłosza, Tadeusza Nowaka, ks. Jana Twardowskiego, Mariana Pankowskiego, Artura Międzyrzeckiego, Henryka Berezy, Jana Błońskiego, Jerzego Pilcha, Artura Sandauera i jego żony Erny Rosenstein, Mirona Białoszewskiego. Szczególnie ciekawy i obszerny jest zbiór korespondencji od Sławomira Mrożka (trzydzieści listów pisanych odręcznie i na maszynie, wysłanych z Berlina i z Paryża). Pierwszy list Mrożka dotyczy lektury debiutanckiego zbioru wierszy Barana Nasze najszczersze rozmowy z 1974 r. W jednym z następnych listów autor Emigrantów nie bez zdumienia donosi, że obydwaj urodzili się w tej samej wsi Borzęcin! Zbiór dopełniają listy od przyjaciół poety: Mariana Pilota, prozaika, Jana Rybowicza, prozaika i poety oraz Ludwiki Amber, poetki mieszkającej i tworzącej w Australii.
Istotną częścią archiwum są kasety magnetofonowe z nagraniami wywiadów, jakie Józef Baran przeprowadził na użytek pracy dziennikarskiej, m.in. z Czesławem Miłoszem, Ernestem Bryllem, Marianem Grześczakiem, Ludwikiem Jerzym Kernem, a także z tłumaczami Ireneuszem Kanią i Andersem Bodegårdem oraz z aktorką Anną Dymną, inicjatorką Krakowskiego Salonu Poezji w Teatrze im. Słowackiego. Do rarytasów archiwum należy maszynopis rozmowy z Wiesławem Myśliwskim, który własnoręcznie poprawił niemal każdą swoją wypowiedź; oraz autograf Allena Ginsberga sygnowany datą „9/3/86”.