Bibliografia bibliografii polskich 1971–1985
„Bibliografia bibliografii polskich 1971–1985” jest kolejną pozycją w cyklu polskich ogólnych retrospektywnych bibliografii bibliografii. Zapoczątkowała go, wydana w 1921 roku we Lwowie Bibliografia ... Wiktora Hahna.
Bibliografia rejestruje na podstawie egzemplarza obowiązkowego wpływającego do Biblioteki Narodowej, dokumentów ustalonych w wyniku poszukiwań indywidualnych lub na podstawie źródeł pośrednich spisy bibliograficzne, przeglądy bibliograficzne autorów polskich wydane w kraju i za granicą, autorów zagranicznych opublikowane w Polsce, autorów zagranicznych wydane za granicą tematycznie związane z Polską lub wykazujące piśmiennictwo polskie. Rejestrowane są bibliografie wszystkich typów: ogólne, dziedzin i zagadnień, regionalne i lokalne, osobowe (instytucji, zespołów osobowych i osób indywidualnych), zawartości poszczególnych czasopism.
Dobór i selekcja materiału
W bibliografii uwzględnia się: spisy bibliograficzne, przeglądy bibliograficzne i omówienia stanu badań odnoszące się do stanu piśmiennictwa, centralne katalogi ogólne i specjalne, katalogi zbiorów dużych bibliotek, recenzje dotyczące zarejestrowanych spisów bibliograficznych (opisywane łącznie z dziełem recenzowanym), recenzje dotyczące spisów bibliograficznych napisane przez autorów polskich.
Uwzględnia się opublikowane wydawnictwa samoistne (zwarte i ciągłe), artykuły oraz fragmenty bibliograficzne.
Uwzględnia się bibliografie piśmiennictwa drukowanego, w tym także spisy rękopisów, starych druków, archiwaliów, nut, map, rycin, plakatów, przepisów i aktów prawnych i normatywnych, norm, patentów, mikrofilmów i nagrań dźwiękowych, dysertacji oraz baz danych bibliograficznych; bibliografie dokumentów audiowizualnych, w tym płyt, nagrań na taśmach magnetycznych, filmów, mikrofilmów, przezroczy.
Recenzje są rejestrowane łącznie z dziełem recenzowanym.
Bibliografia nie rejestruje:
- niewielkich bibliografii załącznikowych
- niewielkich tematycznych zestawień bibliograficznych
- katalogów wydawniczych publikowanych jako czasopisma
- księgarskich i wydawniczych druków reklamowych
- wykazów lektur dla poszczególnych semestrów i lat studiów
- rocznych i dwuletnich spisów treści czasopism
- ekspres informacji, informacji bieżących, przeglądów dokumentacyjnych wydanych przez ośrodki zakładowe.
Przepisy katalogowania, układ bibliografii
Opisy bibliograficzne są sporządzane zgodnie z normami: PN-82/N-01152.01.Opis bibliograficzny. Książki, PN-N-01152.01/A1. Opis bibliograficzny. Książki (Zmiana A1), PN-N-01152-2.Opis bibliograficzny. Wydawnictwa ciągłe, PN-N-01152-13. Opis bibliograficzny. Dokumenty elektroniczne. Opisy sporządza się w trzecim i pierwszym stopniu szczegółowości. Opis bibliograficzny uzupełniają hasła przedmiotowe. Skróty sporządza się zgodnie z normą PN-N-01158. Skróty wyrazów i wyrażeń w opisie bibliograficznym, a transliterację z alfabetów niełacińskich zgodnie z: PN ISO 9-2000 Informacja i dokumentacja. Transliteracja znaków cyrylickich na znaki łacińskie. Języki słowiańskie i niesłowiańskie oraz PN ISO 843-1999 Informacja i dokumentacja. Konwersja znaków greckich na znaki łacińskie.
Zrąb główny bibliografii, zawierający opisy bibliograficzne, ma układ według typów bibliografii. W obrębie działów i poddziałów pozycje są szeregowane alfabetycznie. W tym samym ciągu alfabetycznym ujmowane są także odsyłacze. Opis bibliograficzny uzupełniają hasła przedmiotowe. Drukowana postać bibliografii zawiera indeksy: alfabetyczny, przedmiotowy.
Forma prezentacji bibliografii
- Bibliografia bibliografii polskich 1971–1985. T. 1-2 / oprac. Teresa Pawlikowa, Marzena Przybysz; Biblioteka Narodowa. Warszawa, 2005, ISBN 83-7009-557-7 (całość), ISBN 83-7009-565-8 (t. 1), ISBN 83-7009-573-9 (t. 2)
- bibliograficzna baza danych w systemie MAK