70. rocznica śmierci Stefana Dembego, twórcy BN
Stefan Demby (ur. 4 czerwca 1862 r. w Łomży – zm. 10 listopada 1939 r. w Warszawie) – organizator i pierwszy dyrektor Biblioteki Narodowej w Warszawie, bibliotekarz, bibliograf, wydawca i redaktor. W 1887 r. brał udział w zakładaniu czytelń na terenie Warszawy. W latach 1897–1905 prowadził w Warszawie księgarnię oraz wydawnictwo. Należał do organizatorów Towarzystwa Biblioteki Publicznej i uczestniczył w założeniu Instytutu Bibliograficznego przy Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy, zainicjował i redagował (1908–1911) pierwsze czasopismo bibliotekarskie w Polsce „Przegląd Biblioteczny”. W 1918 r. pracował w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie, a od 1919 r. w Wydziale Bibliotek Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W latach dwudziestych ubiegłego wieku oddał się pracy nad organizacją Biblioteki Narodowej. Gromadząc zbiory, zabiegając o lokal, fundusze i personel, opracował jednocześnie jej przyszłą strukturę wewnętrzną. Po otwarciu Biblioteki w 1930 r. został jej kierownikiem, a w 1934 r. dyrektorem. Zorganizowany pod jego kierunkiem Instytut Bibliograficzny wydawał bieżącą bibliografię narodową p.t. „Urzędowy Wykaz Druków”. Gromadził materiały biobibliograficzne. Aktywnie działał w Towarzystwie Bibliofilów Polskich.
W zbiorach bibliologicznych Biblioteki Narodowej znajduje się część spuścizny po Stefanie Dembym (Archiwum Stefana Dembego).